از شايع ترين ابزار ها در معاينات پزشكي، گوشي پزشكي مي باشد. گوشي داراي بخشي به نام ديافراگم است كه در تماس با پوست قرار مي گيرد. در بيماريهاي عفوني براي آنكه بيماريها از بيمار به پرسنل يا ساير بيماران منتقل نشود يكسري احتياطات رعايت مي شود كه يكي از آنها احتياطات تماسي است. احتياطات تماسي براي تمامي بيماريهاي منتقل شونده از راه دهاني مدفوعي و تمام ارگانيسم هاي بيمارستاني مقاوم الزامي است. شايع ترين علت مرگ و مير در آي سي يو مرگ هاي ناشي از عفونت و از ميان آنها عفونت ريه و از ميان آنها عفونت ريه با ارگانيسم هاي بيمارستاني مي باشد. براي رعايت احتياطات تماسي بايد تمام وسايل معاينات بيمار اختصاصي بوده و در ساير بيماران استفاده نشود. در عمل در هنگام ويزيت، پزشكان از يك گوشي پزشكي منفرد براي ويزيت همه بيماران در بخش استفاده مي كنند. پزشكان در كلينيك هاي شلوغ بيمارستاني وقت ضد عفوني گوشي پزشكي را ندارند.در مطالعه اي بوسيله هدا و همكاران انجام شده گروه پزشكي كمتر به ضد عفوني گوشي پزشكي اقدام مي كنند(10).بطور سنتي تميز كردن ديافراگم گوشي استاندارد خاصي ندارد و آلودگي سطح ديافراگم با ارگانيسم هاي بيمارستاني اثبات شده است. جدا شدن پاتوژن هايي نظير استاف اورئوس، آسينتو باكتر، انتروباكتر آگلومرانس نشان مي‌دهد كه استتوسكوپ ها مي‌توانند به‌عنوان منابع مهمي براي انتقال عفونت بين بيماران شناخته شوند(1, 2). در برخي مطالعات تمام استتوسكوپ ها كلونيزاسيون باكتريايي داشته‌اند(3) كه استافيلوكوك شايع‌ترين جرم بوده است(1-4). حتي در بهترين مراكز دنيا 45% پزشكان گوشي‌هاي پزشكي خود را يا به‌صورت سالانه ضدعفوني كرده‌اند و يا اينكه آن را هيچ‌گاه ضدعفوني نكرده‌اند (1). در مطالعه اي در سال 2009 كه بر روي آلودگي گوشي هاي پزشكي انجام شد، بيش از 78% گوشي هاي پزشكي با ارگانيسم هاي استافيلوكوك اورئوس مقاوم ( MRSA) ، و ساير ميكروارگانيسم ها آلوده مي باشد همچنين يكي از نگراني هاي شخصي بيماران هنگام ورود به بيمارستان دريافت عفونت جديد از ساير بيماران و از محيط بيمارستان مي باشد. براي ويزيت هر بيمار هنگام تماس ديافراگم گوشي پزشكي، يك سطح استريل با بيمار تماس مي يابد و احتمال انتقال عفونت ها بيمارستاني با باسيل هاي گرم مثبت و گرم منفي مقاوم و عفونت هاي منتقل شونده از راه مدفوعي دهاني كاهش مي يابد.