اختراع حاضر مربوط به ساخت پوشش رزيني خودتميزشونده با استفاده از رنگدانه هاي اصلاح شده اكسيدروي مي‌باشد. تركيب دو خاصيت فتوكاتاليستي و آب دوستي منجر به وجود خاصيت خود تميزشوندگي مي شود. ذرات اكسيدروي (ZnO) موجود در پوشش، با تابش اشعه فرابنفش شروع به انجام واكنش مي كنند و آلودگي هاي موجود بر روي سطوح را از طريق فرآيند فتوكاتاليست تجزيه مي كنند. اين عمل موجب جدا شدن آلودگي ها از روي سطح سطوح مي شود. علاوه بر اين، سطح پوشش داده شده، از خاصيت آب دوستي برخوردار است. بنابراين آب بر روي اين سطوح به شكل قطره در نمي آيد بلكه يك لايه نازك فيلم از آب تمام سطح را مي پوشاند و تمام آلودگي ها را از روي سطح مي شويد. تيتانيوم دي اكسيد (TiO2) به عنوان معروف ترين رنگدانه سفيد در اين زمينه استفاده مي شود اما وارداتي بودن و هزينه بالاي مواد اوليه استفاده از آن را با محدوديت مواجه كرده است. بنابراين انتخاب جايگزين مناسب در عين حال با همان مقدار كيفيت و حتي بالاتر به شدت احساس مي شود. در طرح پيش رو با در نظر گرفتن اين موضوع كه ذرات اكسيدروي داراي خواص منحصر به فردي مي باشند، تلاش شده است تا با كاهش اندازه و اصلاح ساختار نواري ذرات به يك خواص فيزيكي و شيميايي بسيار خوب از جمله خاصيت فتوكاتاليستي و خود تميزشوندگي رسيده شود. رنگدانه ها به وسيله ي آلاييدن با يون هاي فلز آلومينيوم اصلاح شده اند. دوپ يا دوپينگ به معناي آلاييدن، نوعي فرآيند اصلاح است كه در آن به جاي بعضي از اتم ها يا يون ها در شبكه بلور، اتم ها يا يون هاي ديگر قرار مي گيرد. به عبارتي فرايندي در ساخت نيمه‌رساناهاست كه در آن ناخالصي‌هايي براي تغيير در ويژگي‌هاي فتوكاتاليستي نيمه‌رساناها به آنها افزوده مي‌شود. در مرحله بعدي پوشش پليمري بر پايه رزين آلكيدي از نوع Long Oil و حلال وايت اسپريت تهيه شد. فعاليت فتوكاتاليستي پوشش هاي رزيني حاوي ذرات اكسيدروي با قرارگيري نمونه ها در معرض ماده رنگي متيل اورانژ و پرتو فرابنفش بررسي گرديد. خاصيت آبدوستي پوشش هاي رزيني حاوي رنگدانه هاي اكسيدروي پس از لكه گذاري با قطره هاي آب توسط بورت و قرارگيري تحت نور لامپ فرابنفش بررسي گرديد. بعد از قرارگيري پوشش در معرض تابش نور، زاويه‌ي تماس سطح با آب به تدريج كاهش مي‌يابد تا اين كه سطح خاصيت آب دوستي پيدا مي‌كند. زاويه تماس، از طريق اندازه گيري زاويه اي كه يك قطره از مايع با سطح جامد ايجاد مي كند، بدست آمد. بررسي توان تخريب فتوكاتاليستي آلاينده هاي آلي و مقايسه آنها با نمونه هاي مرجع نشان دهنده ي پتانسيل بالاي اين ماده براي انجام واكنش هاي فتوكاتاليستي و همچنين خود تميز شونده مي باشد.