هدف از اختراع «دستگاه زيره كوب و بوجاري»، تغيير در مكانيزم خرمنكوبهاي فعلي بگونه اي است كه ساقه هاي زيره در مدت كوتاهي از دستگاه خارج مي شود و در نتيجه هم دانه هاي زيره به سادگي از خوشه جدا شده و باعث پوست شدن هم نمي شود. خرمنكوبهاي معمولي نمي توانند زيره را پاك كنند چون در حين عبور چوب محكم ساقه از مسير كوبنده، چوبها مدت زيادي در اطراف كوبنده باقي مي مانند و در نتيجه ضربات زيادي به زيره وارد امد و باعث پوست شدن آن مي گردد. زيره پوست شده نيز فقط يكي دو روز در هواي آزاد قابل نگهداري است و بعد از آن فاسد (پودر) شده و ديگر قابل استفاده و فروش نيست. عمل جداسازي زيره از ساقه توسط پره هاي آهني تعبيه شده روي ميل كوبنده انجام مي شود كه با ضربه زدن به ساقه، زيره را از آن جدا مي كند. دور تراكتور حداقل بوده (بدون گاز) تا ضربات وارد شده باعث صدمه ديدن زيره نشود. پس از ريختن دانه ها در توري سيني زيرين كوبنده، كمي كاه با آن مخلوط است كه فن خرمنكوب آن را از زيره جدا مي كند. از طرف ديگر از آنجا كه لازم نيست چوبهاي ساقه زيره، كاملا خرد شوند، در مصرف انرژي مصرفي دستگاه نيز كاهش قابل ملاحظه اي صورت مي گيرد.