در اختراع حاضر كه عنوان آن "مكانيزم توليد چليكهاي اكسترودي" است و زمينه آن مكانيك و مواد است، مقصود ابداع روشي است براي توليد يك نوع ظرف پلاستيكي جديد كه مشكلات ظروف فلزي، گالن هاي پلاستيكي و ظروف پلاستيكي تزريقي كه عمده روش هاي بسته بندي، انبارداري و حمل مايعات و پودرها هستند را نداشته باشد. ظروف فلزي از يك طرف تنوع خيلي كمي در طرح دارند و فلز در مقابل خوردگي و زنگ زدگي مقاومت كمي دارند، از طرف ديگر به دليل گران بودن مواد اوليه بسيار گران قيمت هستند. در گالن هاي پلاستيكي بادي نيز كنترل كردن ضخامت در تمامي نقاط آن مقدور نيست و همين محدوديت باعث مي شود كه در حجم هاي بالا، زيبايي ظاهري كم و استقامت پاييني داشته باشند. در اين روش توليد ابتدا يك لوله با يك قطر مشخص از طريق فرايند اكسترد پلاستيك (پلي اتيلن، پلي پروپيلن و . . .) توليد مي شود سپس اين لوله بسته به حجم مورد نياز در طول هاي مختلف بريده مي شود. به صورت موازي زيره و رويه آن توسط روش تزريق توليد مي شود. حال لوله اي كه به اندازه خاصي بريده شده از يك سو و از سوي ديگر رويه يا زيره از تريق تماس با يك صفحه داغ (Hot Plate) كمي خميري و داغ مي شوند و سپس با فشرده شدن به يكديگر جوش پلاستيك مي شوند و در انتها تشكيل يك ظرف سر و ته بسته را مي دهند.