عنوان اختراع: دستگاه الكترونیك تنظیم خودكار فشار در بالشتك لوله تراشه

خلاصه اختراع

لوله‌های تِراشه در پزشكی كاملا شناخته شدهاند و به طور گسترده برای پمپاژ ریه بیماران، بخصوص در طول دوره بیهوشی استفاده می‌شوند. این ابزار مجهز به بالشتك‌های هوایی است كه بواسطه آن سطح تماس آن با بافت افزایش مییابد. حال چگونه فشار مناسب را در بالشتك هوا حفظ كنیم. بالشتك هوا با هوای معمولی (حدود 78٪ نیتروژن و 20٪ اكسیژن) پر شده است و از آنجا كه نایتروساكساید در مقایسه با نیتروژن حدود 60٪ تا 70٪ توانایی نفوذ بالاتری در یك غشاء نیمهتراوا دارد، نسبت بالایی از نایتروساكساید در بالشتك‌های هوای مورد استفاده یافت شده است. این اتفاق منجر به افزایش فشار گاز درون بالشتك هوا شده و در نتیجه فشار آن به دیوارههای نای افزایش مییابد. در بسیاری از موارد، چیزی كه شدیدا به آن نیاز داریم یه درزبندی كامل بین فضای اطراف لوله تراشه و جداره نای است. به این صورت، مواد و گازها تنها قادر خواهند بود از طریق عبور از لوله تراشه یا دیگر ابزارهای پزشكی وارد یا خارج شوند. برای آب‌بندی این نوع از لوله‌های تراشه، بالشتك هوای قابل ارتجاعی كه به لوله متصل است، علاوه بر این، كیفیت مهر و موم بالشتك هوا در برابر گذرگاه تراشه ممكن است در طول مدت زمان لوله‌گذاری بیمار تغییر نماید، برای مثال، به هنگام سرفه كردن بیمار. علاوه بر این، هنگامی كه لوله تراشه در حین تغییر محل بیمار یا سایر پروسههای پزشكی، تكان بخورد و جابجا شود، این نیروی جنبشی ممكن است به سمت بالشتك هوا در درون نای رانده شده و شكافی بین بالشتك هوا و دیواره نای ایحاد كند. بر این اساس، بسیار مطلوب خواهد بود كه نظارتی بر فشار داخل بالشتك هوا داشته باشیم تا در هنگام بادشدگی نامناسب آن، تصحیحات لازم به عمل آید. اختراع حاضر به سیستمی اختصاص دارد كه در هنگام اتصال به بالشتك لوله تراشه فشار داخل بالشتك را اندازهگیری كرده و در صورتی كه این فشار در رنج نرمال تعریف شده قرارنداشته باشد، با امكاناتی كه دارد هوا را از بالشتك وارد یا خارج مینماید تا در فشار رنج استاندارد قرارگیرد.