هنگامي كه نقص فكي وجود دارد راه حل ايده ال تصحيح ان توسط تغيير رشد صورت كودك به نحوي است كه مشكل توسط رشد بيشتر يا كمتر يك فك نسيت به فك ديگري اصلاح شود. متاسفانه چنين راه حلي هميشه به راحتي امكان پذير نيست. معمولا اين كار توسط وارد كردن نيرو ها به صورت مستقيم به دندان ها و به طور ثانويه و غير مستقيم به ساختار هاي اسكلتي به جاي اعمال نيروي مستقيم نيرو به استحوان ها انجام مي شود حركت دنداني در كنار هر گونه تغيير در روابط اسكلتي غير قابل اجتناب است. حركت دنداني بيش از اندازه چه ناشي از ضعف طرح دمان باشد و يا ناشي از ضعف در ثبت روابط و موقعيت ها و يا ناشي از كنترل ضعيف بيومكانيكي و يا حتي همكاري ضعيف بيمار مي تواند منجر به درمان نا كامل و ناموفق شود. براي درمان ناهنجاري هاي اسكلتال كلاس دو روش هاي درماني متعددي وجود دارد. از منظر نظري اپلاينس هاي فانكشنال رشد منديبل را تحريك كرده و آن را افزايش مي دهند . در مقابل نيروي خارج دهاني قادر است رشد ماگزيلا را كاهش دهد . بنابر اين به نظر مي رسد اپلاينس هاي فانكشنال انتخاب در ماني مناسبي در درمان كاهش رشد منديبل مي باشند و هدگير به همان اندازه در درمان ازدياد رشدي ماگزيلا مناسب است. اپلاينس فانكشنال طبق تعريف وسيله ايي است كه باعث تغيير موقت منديبل مي شود به نحوي كه بيمار را واردار كند تا فك را در وضعيت جلو آمده و/ يا باز نگه دارد. نيروي ايجاد شده در اثر كشش عضلات و بافت نرم در طي فانكشن عضلات و يا از طريق اپلاينس به ساختار هاي دنداني و اسكلتال منتقل شده و منجر به حركت دنداني و تغيير رشدي مي شوند. در كاربرد اپلاينس هاي فانكشنال به نظر مي رسد كه رشد اضافي در پاسخ به جابجايي كنديل منديبل به خارج از فوسا به وجود مي ايد و اين اثر به واسطه كاهش فشار وارده به كنديل و يا به واسطه تغيير الگوي كشش عضلاني اعمال شده به ان اتفاق ميوفتد. بعد از مشاهده مدارك درماني بيمار و بعد از اينكه اهداف درماني مشخص شدند و تصميم به استفاده از اپلاينس فانكشنال گرفته شد موقعيت و روابط اينسايزالي بايد به دقت سنجيده شوند به خاطر اينكه دستگاه هاي فانكشنال كه به منظور درمان دفي شنسي منديبل به كار مي روند نيازمند قرار گيري منديبل در يك موقعيت قدامي تر هستند تا تاثير در ماني خود را داشته باشند توانايي بيمار در نگه داشتن منديبل ۴ تا ۶ ميلي متر قدامي تر از موقعيت خود ضروري است . بيشتر بيماراني كه دچار دفي شنسي منديبل هستند اورجت زيادي دارند. بنابراين مي توانند اين كار را به سادگي انجام دهند . اما در برخي از بيماران تداخل اينسايزال اينسايزور ها مانع مي شود كه بيمار فك خود را به موقعيت صحيح قدامي تر حركت داده و بايت را در اين موقعيت ثبت كند. بعد از انجام مراحل ابتدايي درمان قدم بعدي عبارت است از قالب گيري از قوس دنداني بالا و پايين و ثبت موقعيت مطلوب منديبل كه تحت عنوان working bite ناميده مي شود .روش قالب گيري براي يك اپلاينس فانكشنال متحرك به اجزايي بستگي دارد كه در اين اپلاينس به كار گرفته خواهد شد . قالب گيري دقيق دندان ها و فضايي كه لينگوال پد در آن جاي خواهد گرفت الزامي است. روش گرفتن working bite براي اپلاينس هاي فانكشنال ثابت و متحرك يكسان است. اين بايت به واسطه حركت دادن منديبل به قدام به نحوي كه كنديل ها خارج از فوسا قرار گيرند و Vertical Opening كافي به دست دهد ثبت مي شود. غير از مواردي كه بايد آسيمتري نيز تصحيح شود منديبل بايد به صورت متقارن به جلو آورده شود و رابطه ميدلاين قبل از درمان حفظ شود. غالب رفرنس ها ۴ تا ۶ ميلي متر جلو آوردن منديبل و ۳ تا ۴ ميلي متر باز شدگي عمودي را پيشنهاد مي كنند . ثبت اين رابطه با توجه به محدوديت هاي ابزاري موجود بسيار دشوار بوده و غالبا به صورت دستي و فارغ از ابزار هاي دقيق به صورت سليقه ايي انجام مي شود . در اين زمينه نياز به يك ابزار ثبت رابطه با امكان ثبت دقيق روابط و تغييرات مد نظر در حالي كه قابل تكرار بوده و در عين حال پيچيدگي كمي داشته باشد ديده مي شود . ابزار معرفي شده در اين جا قادر است در عين اعمال روابط فكي درست و تكرار شونده به هر يك از طرفين جلو و عقب و چپ و راست بدون ناراحتي بيمار و تكرار پروسه براي نيل به يك ثبت رابطه دقيقبه كار رود. ابزار معرفي شده با ثبت روابط و موقعيت هاي دنداني بر روي دندان هاي هر يك از فكين فيكس شده و در ادامه با استفاده از دسته ابزار و خط كش مدرج بر روي دستگاه فكين به موقعيت صحيح خود حركت داده شده و به صورت خارج دهاني بر روي دسته ها موقعيت فكي درست بر روي دو بخش ابزار بر روي يكديگر با كمك مواد مخصوص ثبت مي شود.