اختراع مورد ادعا، مرتبط با حوزه‌ي شناختيِ زبان و ساختارهاي مفهومي است كه با تبديل ساختارهاي مفهوميِ افعال به ابزارِ ملموس و قابل كار با دست، سيستم و صَرف فعل‌ها را در حوزه‌هاي آموزش و تحقيق ادراك‌پذيرتر مي‌كند. اين اختراع نتيجه‌ي رويكرد آناليتيك به ساختارهاي مفهومي زبان به‌مثابه سيستم غيرخطي پيوسته‌ـ‌ناپيوسته است. اين اختراع مي‌توان جزو گام‌هاي پايه‌اي در صنعتي به‌حساب آيد كه مدل‌هاي ذهني و مجازي (در رأس آن‌ها ساختارهاي زباني) را به دستگاه‌هاي قابل لمس تبديل كرده و در اختيار مطالعات و آموزش‌هاي علوم شناختي و هوش مصنوعي قرار مي‌دهد. اختراع مورد ادعاي حاضر، بيشتر براي مقاصد آموزشي طراحي شده و از اين رو، سادگي، گويايي، و راحتي كار در آن لحاظ شده است. هدف غايي آن همخواني با طبيعتِ ادراك است تا اين ساختارهاي غيرملموس و مجازي، تجسم‌پذير و ادراك‌پذير گردند. انسان تحصيل كرده‌ي امروزي متكي به شم زباني صرف نيست بلكه بخشي از برخوردهاي زباني او از طريق الگوهاي تدريس شده و قراردادي تامين مي‌شود. نداشتن مدل و تصور كامل از ساختارهاي زباني باعث وضعيت بحراني مي‌شود. از اين رو، اين اختراع تلاش دارد تا گامي در جهت تكميل مدل آگاهانه‌ي ملموس، و مرجع بردارد كه پيش از اين شم زباني به‌صورت ناخودآگاه انجام مي‌داد.