در سال هاي اخير توجه زيادي به استفاده از روش استخراج با آب مايع با دماي زير بحراني به عنوان يكي از مطرح ترين فنآوري هاي دوستدار محيط زيست، به جاي روش استخراج با حلال هاي آلي متداول صورت گرفته است. آب مايع با دماي زير بحراني به صورت آب تحت فشار با دمايي بين ℃ 100 تا ℃ 374 (دماي بحراني آب)، كه در اين شرايط در حالت مايع قرار دارد، تعريف مي شود. استفاده از آب مايع با دماي زير بحراني به عنوان حلال براي استخراج تركيباتي كه مرتبط با دارو يا غذا هستند بسيار مناسب است زيرا آب حلالي غير سمي است و نيز استفاده از حلال هاي آلي، نيازمند مرحله حذف اين گونه حلال ها مي باشد. داده هاي حلاليت در آب مايع با دماي زير بحراني ، اطلاعات ارزشمندي را در ارتباط با امكان، بازده و زمان استخراج به ما مي دهند. روش هاي آزمايشگاهي اندازه گيري حلاليت تركيبات در آب مايع با دماي زير بحراني به دو دسته استاتيك و ديناميك تقسيم مي شوند. در اين اختراع، حلاليت بتاكاروتن (به عنوان يكي از آنتي اكسيدن هاي مهم) در آب زير دماي بحراني اندزه گيري شد. بدين منظور با طراحي دستگاه اندازه گيري حلاليت در شرايط استاتيك، ابتدا آب با دماي زير بحراني در تماس بتاكاروتن قرار مي گيرد و توسط ميكسر كاملا اختلاط صورت مي گيرد و بعد از گذشت زمان تعادل، محلول با عبور از ميكرو فيلتر با فشار بالا به درون ظرف جمع آوري محصول هدايت مي شود. طراحي فرآيند به گونه اي است كه در تمام مراحل، فشار و دماي محلول ثابت باقي مي ماند و لذا اندازه گيري حلاليت به طور دقيق در شرايط زير دماي بحراني صورت مي گيرد. توليد فشار براي ايجاد شرايط زير دماي بحراني و همچنين اسپري محلول، توسط گاز نيتروژن صورت مي گيرد.