اصول اندازه‌گيري فلومترهاي الكترومغناطيسي بر طبق قانون فارادي در مورد القاء مغناطيسي مي‌باشد. در صورت اتصال برق به يك سيم پيچ، يك ميدان مغناطيسي در اطراف آن ايجاد مي‌گردد. با عبور يك مايع رسانا مانند آب از اين ميدان، خطوط مغناطيسي آن قطع و در نتيجه ولتاژ ضعيفي ايجاد مي‌گردد، كه مقدار آن متناسب با سرعت عبور آب از ميدان خواهد بود. اين جريان توسط دو الكترود ميدان دريافت، تقويت و در نهايت سرعت مايع مشخص مي‌گردد. با توجه به مشخص بودن قطر لوله، دبي ميزان جريان مايع معين مي‌گردد. از مشكلات عمده اين نوع فلومتر ها وابستگي شديد به سختي آب يا سيال عبوري مي باشد و عمدتا نيازمند كاليبراسيون محلي در اين سيستم ها هستند.از ديگر مشكلات تمامي فلومتر ها آستانه حداقل دبي قابل آشكار سازي هست كه جريانات كمتر از آن را قادر به اندازه گيري نمي باشند. اين اختراع با ارائه راهكاري منحصر به فرد در رابطه افزودن قابليت خود اصلاحي سامانه در برابر انواع سختي هاي سيال عبوري و صرفا با دو الكترود موجود و با بهره گيري از شيوه جديدي با مديريت زمان ، از فواصل زماني موجود بين دو سيكل تحريك و مد اندازه گيري ميزان جريان فلومتر ، مي تواند علاوه بر پروسه اندازه گيري ، پروسه بروز رساني بر اساس سختي آب و تشخيص خالي يا پر بودن لوله را ارائه دهد. همچنين در اين اختراع با توجه به اينكه تغييرات فلو متناسب هست با تغييرات دامنه ولتاژ دريافتي از سر دو الكترود مي توانيم با روش بهينه شده اي از آشكارسازي و تخمين سيگنال هاي طيف گسترده دنباله مستقيم و ممان مرتبه دوم به همراه متوسط گيري روي پنجره هاي غير هم پوشان سيگنال ورودي و در نتيجه تخمين واريانس نويز در هر پنجره، پردازشي سطح آستانه وفقي جهت جداسازي سيگنال از نويز بهره برد