اين مقاله شامل نتايج آزمايشگاهي و مطالعات تحليلي در ارتباط با افزايش مقاومت قابهاي يك دهانه بتني مسلح در برابر عامل ضربه و مدلسازي آنبه صورت روشهاي بهسازي و بهينه نمودن رفتار اين قابها تحت بارهاي ضربه اي مي باشد. روشهاي بهسازي را مي توان به اين ترتيب تعريف نمود انتخاب مناسبترين طراحي بر پايه تكنيكهاي عملي و تاثيرات آن روي هزينه يا موارد ديگر حدود 30 تا 40 طرح قاب مختلف با نرم افزارهاي تخصصي نظير Ansys و sap مدلسازي و ساخته شدند و رفتار آنها تحت ضربه هاي متغير بررسي گرديدند سپس با ارائه راهكارهاي مناسب در قاب چه از لحاظ طرح اختلاط بتن و چه از لحاظ ويژگيها و خصوصيات آرماتورهاي بكار رفته در آن طرح قاب بهينه مدلسازي و ارائه گرديد. بارگذاري ضربه اي قابلها بدينگونه صورت پذيرفت كه براساس استاندارد انجمن بتن آمريكا Asim و براي قابهاي با ابعاد مورد نظر ما وزنه اي 8.400 كيلوگرمي در داخل لوله اي 4 متري با قطر 2 اينچ قرار داده مي شود كه اين لوله توسط پايه هاي ثابت از طرفين و با ارتفاع 28 سانتي متري از زمين فرا مي گيرد. از ابتداي لوله به ارتفاع هاي 0.5 و 1.0 و 1.5 و 2.0 و 2.5 و 3.0 متر سوراخ هايي به قطر 6 ميلي متر تعبيه مي شود كه پيچي به طول 20 سانتي متر بعنوان مهار در داخل آنها براحتي حركت مي كند. بازگذاري ضربه اي از ارتفاع 0.5 متري آغاز مي شود و طبق Asim تا 5 بار از ارتفاع 3 متر وزنه رها مي گردد قالبها با مقياس 1:3 طراحي مي گردند.