دستگاههاي جداسازي روغن شامل سه بخش اصلي موتور، گيربكس و پرس است. پرس كه بخش اصلي و مهم دستگاه ميباشد شامل دو بخش است. يكي بخش انتقال قدرت و ديگري بخش ماردون. تعداد اجزاي بخش انتقال قدرت كمتر از بخش ماردون است اما ساخت اين اجزا به دليل وجود انطباقات و اندازههاي با تلرانس بسته داخلي و خارجي، به زمان توليد و مونتاژ بسيار بيشتري نياز دارد. بنابراين اگر بتوان اين بخش از پرس را حذف كرد، نه تنها هزينه و زمان توليد پرس به نصف كاهش پيدا ميكند بلكه در روند توليد دستگاه تحول بزرگي رخ ميدهد. در واقع مشكل اصلي دستگاههاي موجود، بخش انتقال قدرت پرس چه به لحاظ ساخت آن و چه اثرمنفي اصطكاك آن است. در اين اختراع بر اساس انتخاب مناسب نوع گيربكس و شرايط نصب آن، بخش انتقال قدرت پرس حذف شده و علاوه بر حل مشكل مذكور بهينه سازيهايي در بخش ماردون صورت گرفته كه منجر به افزايش راندمان و سادگي بيشتر پرس شده است. بهينه سازي انجام شده در بخش ماردون به حذف نازلها و تعريف نازل متغير و استفاده از مارپيچ راستگرد آماده و فشرده سازي مجموعه آن مربوط ميشود. اين تغييرات؛ سادگي توليد پرس، كاهش انرژي مصرفي، استحصال بهينه روغن و حصول قابليت تنظيم روي كار (بدون توقف) را در پي دارد.