عنوان اختراع: ایمپلنت دندانی متخلخل به روش ریخته‏ گری دقیق

خلاصه اختراع

اختراع حاضر مربوط به ایمپلنت دندانی متخلخل می‏ باشد كه برای بیمارانی با كیفیت استخوانی پایین یا كمبود بافت استخوانی، بسیار مناسب است. كاشت ایمپلنت دوره زمانی متفاوتی بسته به استخوان بیمار دارد. در حالت معمول حداقل مدت درمان برای فك پایین (مندیبل) سه ماه و برای فك بالا (ماگزیلا) شش ماه خواهد بود. اگر شرایط استخوان فك بیمار به گونه‏ ای باشد كه نیاز به فرآیند پیوند یا گرفت استخوان و انجام لیفت سینوس باشد، مدت درمان تا یكسال ادامه پیدا می‏ كند. مدت درمان را میزان برقراری اتصال استخوان به بدنه ایمپلنت (استئواینتگریشن) تعیین می‏ كند. هر تغییر در سطح ایمپلنت كه منجر به تسریع استئواینتگریشن گردد، مدت درمان را كوتاه می‏ كند. با توجه به بافت اسفنجی استخوان انسان، استفاده از یك ساختار متخلخل در بدنه ایمپلنت، موجب تسریع رشد استخوان به داخل حفراتِ تعبیه شده در بدنه ایمپلنت شده و در نتیجه علاوه بر تسریع استئواینتگریشن، استحكام خوبی در فصل مشترك استخوان/ ایمپلنت ایجاد می‏ گردد. مشكل اصلی ساخت ایمپلنت متخلخل، ساختار پیچیده و روش تولید آن است. در این اختراع، ایمپلنت دندانی متخلخل ابتدا مدلسازی شده و سپس مدل مومی به روش چاپگر سه بعدی تهیه و با روش ریخته گری دقیق از جنس تیتانیوم تولید گردیده است.